30 กรกฎาคม 2553

อย่าลืมเวลานัดหมาย 6 7 8






คนที่เคยไปเที่ยวกับทัวร์แบบเป็นหมู่คณะ คงจะเข้าใจรหัส 6 7 8 ดี โดยไม่ต้องอธิบาย เป็นการท่องเที่ยวที่ต้องมีวินัยไม่ใช่น้อย

ครั้งนี้ไปเที่ยวภาคเหนือด้วยแพ็คเกจท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม (ไปฟรี) กับสถานที่ ที่นักท่องเที่ยวต่างถิ่นต้องไปเยือนแน่ๆ เช่น ถ้าเชียงใหม่ ก็ต้องไปนมัสการพระธาตุดอยสุเทพ เชียงใหม่ไนท์ซาฟารี ไนท์บาซาร์ แล้วก็ขันโตกดินเนอร์ ที่ศูนย์วัฒนธรรมเชียงใหม่

ส่วนเชียงรายก็ไม่พ้น วัดร่องขุ่น สามเหลี่ยมทองคำ นมัสการพระพุทธนวล้านตื้อที่เชียงแสน ล่องแม่น้ำกก ขี่ช้างที่หมู่บ้านกะเหรี่ยงรวมมิตร และที่พลาดไม่ได้เลย ตลาดแม่สาย


เก็บตกรูปมาได้นิดหน่อยระหว่างวิ่งเที่ยว เพราะแต่ละที่ให้เวลามากที่สุดไม่เกิน 1 ชั่วโมง น้อยที่สุด คือ 15 นาที เที่ยวแข่งกับเวลาจริงๆ ไป 4 วัน ต้องกลับมาพักต่อที่บ้าน เหนื่อยกับการท่องเที่ยวพักผ่อน พลอยทำให้นึกไปถึงสโลแกน 'การท่องเที่ยวให้อะไรมากกว่าที่คิด' ใช่เลยจริงๆ



ประตูท่าแพ
 8 Comments 

พระธาตุดอยสุเทพ
  

พระธาตุดอยสุเทพ
  

พระธาตุดอยสุเทพ
 4 Comments 

ข้อคิดภายในวัด
 2 Comments 

พระธาตุดอยสุเทพ
 2 Comments 

ทวารบาล
 2 Comments 

พระธาตุดอยสุเทพ
 2 Comments 

วัดร่องขุ่น
 4 Comments 

วัดร่องขุ่น
  

วัดร่องขุ่น
 3 Comments 

วัดร่องขุ่น
 2 Comments 

สาละลังกา
 4 Comments 

และที่ขาดไม่ได้ ดอกไม้
 2 Comments 

และดอกไม้
 1 Comment 

25 กรกฎาคม 2553

คำสารภาพของคนหลายมาตรฐาน




หลายวันก่อนมีโอกาสได้เข้าร้านเครื่องหนัง เรียกว่าถูกต้อนให้เข้าจะเหมาะกว่า เพราะปกติจะไม่ใช้เครื่องหนังที่ทำมาจากหนังสัตว์อยู่แล้ว ก็เลยได้แต่ดูอย่างเดียว

ไม่ได้คิดต่อต้านอะไร อาจรู้สึกถึงกลิ่นฉุนของหนังสัตว์บ้าง ก็เท่านั้น



แต่สิ่งที่ยังติดค้างอยู่ในความรู้สึกก็คือ เผอิญไปเห็นกระเป๋าสตางค์ หลากสี หลายแบบ
ติดป้ายว่าทำมาจาก หนังช้าง!!!




ความคิดแรก หนังช้างนั้นได้มาได้อย่างไร? ใครทำ? ใครใช้?
เพราะถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กว่า ช้าง เป็นสัตว์ประจำชาติ



ความคิดถัดมา แล้วทำไมถึงไม่รู้สึกตกใจกับสัตว์ประเภทอื่นๆ
ไม่ว่าจะเป็น จระเข้ งู ลูกวัว แกะ นกกระจอกเทศ ฯลฯ ที่ถูกถลกหนัง

ค่าของชีวิต มีความสำคัญ มาก น้อย แตกต่างกันด้วยหรือ




ความคิดถัดมา แล้วทำไมหนังบางอย่างเรารังเกียจ
งู จระเข้ ปลากระเบน ... กลัว ยอมรับว่าไม่ค่อยสงสารเท่าไหร่
แกะ ลูกวัว ... สงสาร ออกจะน่ารัก แต่ถ้าให้ใช้ก็ไม่รังเกียจ
ควาย หมู ... ยี้   ถ้าใครรู้อายเค้าตาย



ความคิดถัดมาอีก แล้วทำไมถ้ารังเกียจหนังควาย หนังหมู
แต่ทำไมชอบกิน แคบหมู


และความคิดถัดไปอีก เรื่อยๆๆๆๆ  จนรู้สึกว่าคิดมาก คิดทำไมเนี่ย
แต่ก็ทำให้รู้ว่า ตนเองนั้นเป็นคนมีหลายมาตรฐาน และในหลายๆเรื่องด้วย
รวมทั้งมีปัญหากับการให้คุณค่าของสรรพสิ่ง ตามที่มันควรจะเป็น


อะไรถูกต้อง ชอบธรรม อะไรทำได้ หรือทำไม่ได้
ขึ้นอยู่กับความเชื่อและทัศนคติของตนเองล้วนๆ
เรียกได้ว่า ติดอยู่กับมายาคติมากทีเดียว